نقدی برفیلم «طهران تهران» داریوش مهرجویی

نقدی برفیلم «طهران تهران» داریوش مهرجویی

داریوش مهرجویی کارگردان موفق سینمای ایران امسال در جشنواره بیست وهشتم بافیلم دیگری خودنمایی کرد تابازهم مارا به بودن چنین کارگردانانی دل گرم کند «طهران تهران» فیلم جدید مهرجویی را می توان یکی ازنقاط قوت جشنواره بیست وهشتم دانست .

این فیلم درباره خانواده‌ای است که روز عید سقف خانه‌شان فرو می‌ریزد و آنهامجبور می شوند در حیاط خانه چادر زده و شب را زیر کرسی بگذرانند. آنها صبح روز بعد برای اینکه از سرمادور باشند با گروهی خانوادگی ومتمول به تهران گردی رفته و مورد مهر و محبت این گروه قرار می‌گیرند.

«طهران تهران» را می توان یکی از فیلمهای قابل اعتنا ودوست داشتنی سینمایی ایران دانست .

دراین فیلم داریوش مهرجویی به بناهای قدیمی و تاریخی تهران پرداخته ونمایشی ازدوستی‌ها، رفاقت‌ها و عشق‌ها رادر پی حفظ آداب و سنن ایران به مانشان می دهد مهرجو یی چنان اینکار را با قدرت ودرایت انجام داده که انسان واقعا از تماشای فیلم به وجه می آید.

«طهران تهران» پر است از درد و راز و رمز و عشق و برای مزاج ما ایرانیان خوب است مهرجو یی در

فیلم نشان داده هنوز می داند که مخاطب ایرانی چه می خواهد وچگونه می خواهدواین خوب است. وبهتر اینکه هنوز آقای مهرجویی، فیلم زیبامی‌سازد.

مهرجویی در ساخته جدید خودبا حسرت به بناهای قدیمی و تاریخی تهران می‌نگرد و نمایش دوستی‌ها، رفاقت‌ها و عشق‌هارا به خوبی نشان داه است. از طرفی هم به نظر می‌رسد فیلمساز این تصاویر را در رویا به نمایش گذاشته و همه این اتفاق‌ها در خواب شبانه خانواده زیر کرسی رخ داده و یک جور مرثیه سرایی به سبک مهرجویی است.

در واقع مهرجویی با به وجود آوردن این حس دوگانه خواسته است که مخاطب را به فکر فرو ببردواینکاررادقیقا با

به نمایش گذاشتن فیلم اشک‌ها و لبخندها در قسمتی از فیلم خود به مخاطب فهمانده است.در واقع مهر جویی با

نشان دادن اشکها ولبخندها به فیلم معنامی بخشد.به راحتی می توان «طهران تهران» راتصویری از اشک‌ها و لبخند‌های ما انسانها در دنیا دانست .

مطلب مرتبط :

از روزهای آشنا تا سیم آخر : نگاهی بر فیلم طهران تهران