نقد بر فیلم حوالی اتوبان
یک درام اجتماعی والبته یک فیلم خوب در سینما ایران البته اگر بتوان از نیمه دوم فیلم براحتی گذشت.فیلم خیلی خوب شروع می شود بازیگران عالی هستن البته تمام اینها در نیمه اول فیلم است اما درست در 30دقیقه پایانی، فیلم یکدفعه افت می کند افتی که اگر نبود شاید الان «حوالی اتوبان»در چند بخش ازجشنواره فیلم فجرجوایزی رانصیب خود کرده بوداما آن افت ناگهانی باعث شده که فیلم مانند اکثر فیلمهای ایرانی خوب شروع شود وبد پایان یابد،البته نباید این نکته راهم نادیده بگیرم که فیلم نکات مثبت زیا دی با خود دارد.
داستانی پرکشش و جذاب با ریتمی دلپذیر همراه با دیالوگ های خوب، سکانس های تکان دهنده، شخصیت پردازی مناسب و البته فیلم برداری عالی و قاب هایی زیبا که در کنا تمام اینها می توان به مفهوم خوب فیلم نامه هم اشاره کرد که کمک زیادی به بهتر شدن فیلم می کند.
در نیمه اول فیلم تقریبا هیچ نمایی وجود ندارد که حضورش تحمیلی به نظر برسد یا هیچ حرکتی را نمی بینید که روی ریتم فیلم اثر منفی بگذارد. در واقعه مدتها بود که درسینما ایران هیچ فیلمی با این میزان پالایش شدگی کارنشده بود. اما تمام اینهادر جایی که پاشا «شهاب حسینی» از گذشته همسرش باخبر می شوداز بین می رود،و فیلم کاملا تغییرکرده و دچار افت قابل ملاحظهای می شود. وعلتش هم به تغییر رویه فیلم برمیگردد. فیلمی که در نیمه اولش در فکر داستانگویی درست با ضرباهنگ مناسب و مورد قبول تماشاگر است، حالا سعی می کند درام را درون شخصیت اصلی اش متمرکز کند تا در سیر حوادث واین کار باعث افت فیلم می شود.
درواقعه همین دوپارگی قابل ملاحظهای که در این فیلم به وجود می آید متاسفانه به ضرر آن تمام می شود.
البته توجه داشته باشید داستانگویی درست بدون تمرکزبر روانشناسی شخصیتها نقص بزرگی نیست ولی تمرکز بر روان شناسی کاراکترها اگر باعث سکته داستان شود، عیب بزرگی است. تفاوت نیمه اول و نیمه دوم «حوالی اتوبان» در همین نکته نهفته است. با این وجود، فیلم هنوز هم به خاطر نیمه اولش دیدنی و جذاب است.
یکی ازنقاط قوت فیلم انتخاب بازیگران وبازیهای عالی آنهاست، گلچهره سجادیه با بازی استثنایی و بی نظیر خود بی شک یکی از بهترین نقشآفرینیهای سالهای اخیر سینمای ایران را در این فیلم ارائه داده که درکنار آن می توان به بازی زیبای افشین سنگچاپی که بهشدت مستعد بازی در نقشهای مکمل است اشاره کرد. شهاب حسینی هم مانند همیشه خوب است ،بازی نورا هاشمی و بهناز جعفری هم قابل قبول است.
درپایان می توان«حوالی اتوبان»را یک فیلم خوش ساخت دانست که با نکات مثبت زیادی که در خود داردبه همراه
فیلم نامه ای پر و پیمان و کارگردانی خوبش به مخاطبش احترام می گذاردوتماشای آن خالی از لطف نیست.
درود. ممنون میسم جان.
Aliiiii:)